عامل بیماری
هرپس ویروس
نحوه درمان
هرپس ویروس تنها یک ویروس انسانی نیست و می تواند به آسانی ماهی ها را آلوده کند. در ماهی ها عفونت هرپس ویروس می تواند به اشکال مختلف بروز کند و حتی به مرگ منجر شود. ویروس چنل کت فیش (CCV) عفونت هرپس ویروسی جدی در چنل کت فیش است و اغلب ماهی هایی که در اثر حمل و نقل و جابجایی و کمبود اکسیژن آب و درمان شیمیایی دچار ضعف و استرس شده اند را درگیر می کند. ماهی های مسن تر شانس بقای بیشتری نسبت به ماهی های جوان دارند و آنهایی که سن بالای 1 سال دارند بندرت بوسیله ی CCV آلوده می شوند. عفونت می تواند از ماهی به تخمش منتقل شود.
علایم CCV شامل تجمع مایعات در شکم،بزرگی و بیرون زدگی چشم ها و باله های خونی می باشد. نابود کردن ماهی آلوده و تمیز کردن محیط زندگی ماهی، تنها راه پیشگیری از گسترش عفونت CCV می باشد.
بیماری هرپس ویروس آزاد ماهیان 2 تیپ دارد: HPV-1 , HPV2. ماهی های مبتلا به تیپ 1 چشم های بزرگ و تجمع مایعات در شکم دارند و اندام های داخلی و ماهیچه ها متورم می شود. عفونت تیپ 1 معمولا در گونه های قزل آلا دیده می شود.
از طرف دیگر تیپ 2، سالمون چام،ماسو،کوکانی،کوهو و قزل آلای رنگین کمان را درگیر می کند. ماهی های درگیر با تیپ 2 معمولا دچار سرطان آرواره و پوست می شوند.نشانه ها شامل سستی،کاهش اشتها بوده و رنگدانه ی پوست، تیره و خونی می شوند.
بیماری هرپس ویروس سپر ماهی در هر 2 نوع وحشی و پرورشی سپرماهیان اتفاق می افتد. عفونت باعث تغییر شکل پوست و آبشش ماهی شده و منجر به مشکلات تنفسی می شود. بنابراین سپر ماهیانی که دچار تغییر شکل شده اند باید در آب حاوی میزان بالای اکسیژن نگهداری شوند.
هرپس ویروس کوی که اخیرا در کوی شناسایی شده است.آسیب جدی در آبشش های ماهی مشاهده می شود.در اثر مرگ بافت آبشش،ماهی نمیتواند نفس بکشد و دیسترس حاد تنفسی ایجاد می شود که همراه با سستی و بی حالی خواهد بود. ترشح موکوس می تواند روی آبشش ها و پوست ماهی آلوده دیده شود. متاسفانه این هرپس ویروس برای ماهیان کوی کشنده است و درمان شناخته شده ای برای آن شناسایی نشده است. بنابراین تمام ماهیان مبتلا باید نابود شده و محیط زندگی شان باید تخریب شود تا از گسترش آلودگی به دیگر ماهیان پیشگیری شود.
آبله ی کپور (یا آبله ی ماهی) یک بیماری هرپس ویروسی است که تنها کپورها را درگیر نمی کند و دیگر ماهیان هم درگیر می شوند. عفونت مشخص شده،ضایعات پوستی شیری رنگ با قوام نرم را نشان می دهند. عفونت شدید، گسترش تومورهای پاپیلوما را روی پوست نشان می دهد. همچنین ماهیان بیمار ممکن است بر اثر عفونت ثانویه ی باکتریایی تلف شوند.
برای پیشگیری از گسترش آبله ی ماهی، تمام ماهی های درگیر و محیط زندگی شان باید نابود شوند.